Temat ekologii jest dla nas bardzo ważny, dlatego do niego wracamy. Jest sprawą oczywistą, że każde wprowadzone do obiegu opakowanie ma znaczenie dla środowiska naturalnego. Aby ograniczyć negatywny wpływ materiałów opakowaniowych na nasze otoczenie potrzebna jest odpowiednia wiedza jak to robić. W ślad za nią powinny iść nasze czyny. Poprzednie artykuły: Ekologiczne wypełnianie paczek i HDPE – zjedz ciastko 10 razy, dotyczyły wypełniania paczek. Tym razem swoją uwagę poświęcimy zamykaniu przesyłek.
Dlaczego recykling makulatury jest opłacalny?
Makulaturę warto poddać recyklingowi (nawet 3 do 4 razy). Recykling 1 tony makulatury pozwala zaoszczędzić, przykładowo:
• do 5m³ składowiska odpadów
• 26 000 litrów wody
• do 4000 kWh energii.
Recykling 1 tony makulatury oszczędza 65% energii (prawie dwie/trzecie) w stosunku do tej, która jest niezbędna do wyprodukowania tej samej ilości nowego papieru. Przy okazji oszczędność wody wynosi ok. 35% oraz powietrza sięga aż 74%.

Recykling papieru (tektury, kartonu itd.) jest opłacalny (ekonomicznie uzasadniony).
Czy recykling makulatury jest łatwy? – To zależy, między innymi od sposobu postępowania z makulaturą.
Aby zdać sobie sprawę ze złożoności tego procesu, najlepiej go prześledzić:
- rozwłóknianie makulatury – mechaniczne mieszanie i rozdrabnianie makulatury z użyciem gorącej wody,
- usuwanie zanieczyszczeń/sortowanie – oczyszczanie pulpy z ciężkich zanieczyszczeń (jak zszywki, czy piasek), sortowanie masy papierowej już w postaci płynnej i oddzielenie włókien krótkich od długich,
- odbarwianie,
- bielenie (jeśli potrzebne – produkując zwykłą tekturę na pudła transportowe nie potrzeba na szczęście jeszcze wybielać; stąd może szara tektura lub papier kojarzy się z ekologią),
- ostateczne oczyszczanie i zagęszczanie (przez usuwanie nadmiaru wody – pomimo takiego procesu, nadal ilość wody potrzebna do recyklingu jest znacznie mniejsza od ilości wody koniecznej do produkcji nowego papieru),
- wychwytywanie włókien.
Wybór sposobu zamykania pudła tekturowego rzutuje (statystycznie, lecz zdecydowanie) na część procesu recyklingu oznaczoną w powyższym opisie jako wytłuszczoną czcionką.
To bardzo ważne dla ekologii, aby sensownie zamykać pudła!
Czym obecnie zamyka się pudła?
- klejem,
- taśmą polipropylenową lub poliestrową,
- zszywkami stalowymi (zwykle galwanicznie pokrytymi miedzią w celu zmniejszenia korozji),
- taśmą papierową (praktycznie zawsze zbrojoną dla wzmocnienia).
Wymienione wyżej sposoby (technologie) oczywiście nie są równoważne w sensie ekologicznym.
Przy przeróbce makulatury powstają odpady nie nadające się do recyklingu papieru (statystycznie od 7 do 35% wejściowej masy całkowitej).
Każde tworzywo sztuczne jest potencjalnym źródłem odpadów przedostających się do środowiska, w tym niesławnego mikroplastiku, którego organizm żywy (w tym MY) nie jest po prostu w stanie usunąć, ponieważ ewolucyjnie od chwili wymyślenia tworzyw sztucznych upłynął bardzo mały czas i przyroda nie zdążyła na ten problem jeszcze zareagować. A spustoszenia w tkankach organów wewnętrznych są dramatyczne.
Kleje stosowane obecnie do łączenia tektury na gorąco lub zimno są zasadniczo nieszkodliwe dla środowiska. Jednak ich stosowanie do zamykania pudeł ogranicza się do automatycznych linii pakujących, chyba że pudełka mają już przygotowaną ścieżkę klejową, przykrytą paskiem folii zabezpieczającej. Pasek ten stanowi jednak odpad z tworzywa sztucznego.
Taśma klejąca musi być oddzielana w procesie sortowania i recyklingu, co jest niekiedy trudne i pracochłonne.
Zszywka stalowa – jest łatwa do skutecznego oddzielania ponieważ można ją eliminować magnetycznie, a sama stal z natury jest nieszkodliwa dla środowiska naturalnego.

Taśma papierowa, aby była skuteczna w praktyce musi być zbrojona polimerem lub tzw. włóknem szklanym, które tylko z nazwy prezentuje się lepiej od plastiku. Poniżej przyjrzyjmy się mu bliżej.

Czym jest włókno szklane?
Włókno szklane powstaje z roztopionego, rozciągniętego szkła. Wyciąga się z niego pojedyncze, cieńsze niż włos, niteczki. Z takich cienkich mikrowłókien, które osiągają grubości około 0, 005 do 0, 01 mm można wyplatać, poprzez nakładanie na siebie lub skręcanie ze sobą, grubsze nici, które następnie, otacza się żywicą. Inaczej można powiedzieć, że włókno szklane jest formą tworzywa sztucznego, w którym włókno szklane jest wzmocnione tworzywem takim jak żywica. Być może z tego powodu włókno szklane jest również znane jako tworzywo sztuczne wzmocnione szkłem lub tworzywo sztuczne wzmacniane włóknem szklanym. Połączenie włókien szklanych, utkanych na sobie, z żywicą, przyczynia się do powstanie niezwykle trwałego kompozytu, który wykazuje liczne zalety, niespotykane u innych tworzyw w takiej konfiguracji, ale pomimo nazwy zawiera plastik bardzo łatwo po pokruszeniu tworzący wspomniane wyżej mikrogranulki.